Laag op de lijst

De gemeenteraadsverkiezingen zijn achter de rug. De PvdA likt haar wonden, D66 viert feest. Waar de een treurt is de ander in gedachten al coalities aan het smeden. Eindelijk ruim baan voor de eigen oplossingen. Want dat is waar het bij politiek om draait. Het attaqueren van problemen op de korte en lange termijn vanuit een visie op die toekomst en de samenleving.

Ongeacht de partij die de zege mag vieren: in de overwinningsroes is er de verwachting dat het nu echt beter zal gaan, of zoals politici graag zeggen: "Wij gaan het verschil maken". Maar na de onstuimige nacht dient de werkelijkheid van alledag zich weer aan, is de werkloosheid nog steeds hoog, de jeugdwet nog altijd op weg naar de gemeente, de woningnood even groot, de armoede nog altijd armoede. Over dat laatste gaat het nu. Over armoede en kinderen.

Op 17 maart 2014 verscheen het nieuwste Databoek Kinderen in Tel. In dit boek staan gegevens over de leefsituatie van kinderen in Nederland, met overzichten per gemeente en een ranglijst van alle wijken. Een waardevolle bron voor beleidsmakers. Uit dat rapport blijkt dat de armoede onder kinderen is toegenomen. En dat is zorgelijk. Want, zo luidt het persbericht:  (...) Armoede heeft grote gevolgen in het leven van een kind. De risico’s worden nog te vaak onderschat door beleidsmakers en politici. Armoede gaat vaak gepaard met meer achterstandsleerlingen, achterstandswijken en meldingen van kindermishandeling.'

Zo'n rijtje van miserabele gevolgen is voor mij al bijna een recept voor miserabele volwassenheid. Hoe hoger op de lijst, hoe slechter de omstandigheden voor kinderen, bij Kinderen in Tel. De oproep aan politici en beleidsmakers is er dan ook niet voor niets. De komende weken worden in alle gemeenten nieuwe coalities gesmeed, waarin verkiezingsbeloften tot uiting moeten komen. Voor kinderen zou er een afzonderlijke ambitie moeten zijn. Laag op de lijst, dus. Het zou goed zijn als in alle collegeprogramma's aan die ambitie ook invulling werd gegeven. Ik ben benieuwd.